Seçginlife

Bayram deyince aklınıza ne geliyor? Çocukken sabahın köründe bayramlıklarımızı giyip büyüklerin elini öpmeye koştuğumuz o günler mi? Yoksa ailece bir araya gelip sofrada saatlerce süren o tatlı sohbetler mi? Eskiden bayram, sadece bir tatil değil, büyük bir heyecandı. Bayram sabahı mis gibi kahvaltı kokusu, şeker toplamak için kapı kapı dolaşmanın heyecanı, el öpüp harçlık alma sevinci… Her şey başka bir güzeldi. Şimdi büyüdükçe, sanki bayramın büyüsü biraz azaldı gibi geliyor. Ama belki de biz büyüdükçe o eski heyecanları yaşamayı unuttuk. Şimdi bayramlarda genellikle bir telefon mesajıyla “Bayramın mübarek olsun” deyip geçiyoruz. Halbuki bir araya gelmek, sohbet etmek, büyükleri ziyaret etmek bayramın en güzel yanları değil mi? Evet, hayat yoğun, yollar kalabalık, zaman dar ama bayram dediğin şey biraz da bu telaşın içinde mutlu olabilmek değil mi zaten? Belki de bu bayram bir değişiklik yapmalı. Telefon yerine birini gerçekten ziyaret etmeli, eski bir dostu aramalı, çocuklar...

Hiç fark ettiniz mi? Elimizde telefonlar, önümüzde bilgisayarlar, her an ulaşılabiliriz ama bir o kadar da uzak. Eskiden birini özlediğimizde ya mektup yazardık ya da buluşmak için zaman ayırırdık. Şimdi mi? Mesaj kutularımız dolup taşıyor ama derin sohbetler yerini emojilere bırakıyor. Teknoloji sayesinde iletişim araçlarımızın sayısı arttı, ama birbirimize ayırdığımız zaman azaldı. Gün içinde kaç kişiye “Nasılsın?” diye mesaj atıyoruz ama cevabını gerçekten bekliyor muyuz? Yoksa sadece yazıp geçiyor muyuz? Bir kafede yan yana oturan iki kişinin telefonlarına gömüldüğünü görmek artık şaşırtıcı değil. Evde, işte, sokakta hepimiz ekrana bakıyoruz ama göz göze gelmiyoruz. Komik değil mi? İletişim çağında yaşıyoruz ama iletişim kurmakta zorlanıyoruz. Belki de sorun, iletişim araçlarını bir amaç haline getirmemizdir. Halbuki teknoloji, bizi bir araya getirmek için var. O zaman bir deneme yapalım: Bugün bir arkadaşınızı arayın, mesaj yazmadan direkt arayın. Sesini duyun, gerçekten d...

Ahşap işleri ve ahşap evler… Eskiden bu kelimeler, sıcaklık, doğallık ve huzur anlamına gelirdi. Şimdi ise çoğumuz bir apartman dairesinde, soğuk beton duvarlar arasında yaşıyoruz. Hani bir yere girersiniz, nefes almak zorlaşır, sanki dört duvar sizi sıkıştırır ya… İşte o his, betonarme yapıların ruhsuzluğundan kaynaklanıyor. Çünkü beton nefes almaz, doğayla bir bağ kurmaz. Ama ahşap? Ahşap tam tersi, canlı gibidir; insanı sarar, kendine çeker. Ahşap Evlerin Manevi Huzuru Ahşap evlerde yaşayanlar bilir: İçeri adım attığınızda sizi başka bir dünya karşılar. O hafif odun kokusu, doğadan bir parçayla baş başa olmanın huzuru, sanki içinizdeki tüm yükü alır. Ahşap evler, sadece bir barınak değil, adeta bir sığınaktır. Kendinizi daha güvende, daha huzurlu hissedersiniz. Peki, bu huzurun kaynağı ne? Ahşap, doğadan gelir. Yıllarca güneşi, rüzgarı, yağmuru görmüş, kökleriyle toprağa bağlanmış bir canlıdır. Kesildikten sonra bile, içinde bir enerji taşır. Ahşap bir evde yaşarken, bu enerjiyi his...

Son yıllarda Ankara, artan nüfusuyla birlikte ciddi bir göç dalgası aldı. Başkentin sokakları, yeni yerleşim yerleri ve artan araç sayısıyla her geçen gün daha da dolup taşıyor. Bu yoğunlukla birlikte trafik, İstanbul’un meşhur keşmekeşine yaklaşmaya başladı. Hal böyle olunca, iş ve günlük yaşam stresi bir yana, trafikteki huzursuzluk da sabrımızı sınıyor. Ama unutmayalım, trafik sadece araçlardan değil, aynı zamanda o araçların direksiyonundaki bizlerden oluşuyor. Birkaç basit alışkanlık değişikliğiyle bu sorunu biraz olsun hafifletebiliriz. Şerit Değiştirmenin Cazibesi: Gereksiz Maceralara Gerek Yok Hepimiz biraz daha hızlı gitmek, birkaç dakikayı kazanmak istiyoruz. Ama unutmayalım ki, sürekli şerit değiştirmek sadece sizin değil, diğer sürücülerin de hızını kesiyor. “Bir sağa, bir sola” dalışlarla belki kendinizi daha hızlı hissedebilirsiniz, ama bu çaba genelde bir iki dakikadan fazlasını kazandırmaz. Bunun yerine şeridinizde kalıp sabırla ilerlemek, trafiğin daha düzenli ve akıcı...

  Dünya üzerindeki yaşamın devamlılığı için birçok unsur bir arada çalışır; ama arılar, bu zincirin en kritik halkalarından biridir. Küçük bedenleriyle  kainattaki ekosisteme bir diremeç olan arılar, yalnızca bal üretmekle kalmaz, aynı zamanda bitkilerin döllenmesi, tarımsal üretimin sürdürülmesi ve biyoçeşitliliğin korunması için hayati bir rol oynar. Peki, arılar olmasaydı ne olurdu? Bu yazıda, arıların önemini, faydalarını ve onların eksikliğinin doğuracağı sonuçları hem bilimsel veriler hem de kişisel tahminlerle inceleyeceğiz. Arıların Hayatımızdaki Yeri ve Faydaları 1. Tozlaşma ve Gıda Üretimi Arıların en büyük rolü, bitkilerde tozlaşmayı sağlamaktır. Tozlaşma sayesinde meyve, sebze ve tohumlar oluşur. Dünyadaki tarımsal üretimin yaklaşık %75’i, polen taşıyan canlılara bağımlıdır ve bu canlıların başında arılar gelir. Örneğin: • Elma, badem, kiraz, kabak ve çilek gibi birçok mahsul, arıların tozlaşmasıyla büyür. • Kır çiçeklerinden yağlı tohumlara kadar pek çok b...